محققان دانشگاه استنفورد الگوریتمی را توسعه دادهاند که ممکن است با بررسی اسکنهای مغزی به تشخیص اینکه آیا فردی مبتلا به اوتیسم است یا خیرکمک کند. این الگوریتم جدید که با پیشرفتهای اخیر در هوش مصنوعی (AI) هدایت میشود.
محققان دانشگاه استنفورد الگوریتمی را توسعه دادهاند که ممکن است با بررسی اسکنهای مغزی به تشخیص اینکه آیا فردی مبتلا به اوتیسم است یا خیرکمک کند. این الگوریتم جدید که با پیشرفتهای اخیر در هوش مصنوعی (AI) هدایت میشود، همچنین شدت علائم اوتیسم را در بیماران با موفقیت پیشبینی میکند. این الگوریتم میتواند به تشخیصهای زودهنگام، درمانهای هدفمندتر و درک گستردهتر از منشأ اوتیسم در مغز منجر شود.
الگوریتم بر روی دادههای جمعآوریشده از طریق اسکنهای تصویربرداری تشدید مغناطیسی کاربردی (fMRI) اعمال می شود. این اسکن ها الگوهای فعالیت عصبی را در سراسر مغز ثبت می کنند. با ترسیم این فعالیت در طول زمان در بسیاری از مناطق مغز، الگوریتم فعالیت عصبی “اثر انگشت” را ایجاد می کند. اگرچه مانند اثر انگشت واقعی برای هر فرد منحصربهفرد است، اما با این وجود، اثرانگشت مغز دارای ویژگیهای مشابهی است که به آنها امکان دستهبندی و طبقهبندی را میدهد.
همانطور که در یک مطالعه جدید منتشر شده در Biological Psychiatry توضیح داده شده است، این الگوریتم اسکن مغز را از یک نمونه تقریباً 1100 بیمار ارزیابی کرد. این الگوریتم با دقت 82 درصد، گروهی از بیماران را که پزشکان تشخیص داده بودند اوتیسم دارند، انتخاب کرد.
Kaustubh Supekar، نویسنده اصلی، استادیار بالینی روانپزشکی و علوم رفتاری استنفورد و هیئت علمی وابسته استانفورد HAI میگوید: «اگرچه اوتیسم یکی از شایعترین اختلالات عصبی رشدی است، اما چیزهای زیادی در مورد آن وجود دارد که ما هنوز نمیدانیم. “در این مطالعه، ما نشان دادیم که مدل “اثرانگشت” مغز مبتنی بر هوش مصنوعی ما به طور بالقوه می تواند یک ابزار جدید قدرتمند در پیشبرد تشخیص و درمان باشد.